Dit was de Industry Day van Go Short 2022

De dag begint met een gezamenlijke kick-off in een van de grote zalen van LUX. Makers van heinde en verre komen hier samen en zien Stephane Kaas spreken over de kracht van het falen. Aan de hand van fragmenten van verhalen die op het eerste oog een succes lijken, wordt duidelijk dat schijn vaak bedriegt. Het maakproces van Apocalypse Now was bijvoorbeeld een ramp voor Francis Ford Coppola. Dat zien we in de documentaire Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse van Eleanor Coppola. Zelden is een mentale breakdown van een filmmaker beter vastgelegd dan hier.

Ook Terry Gillian’s maakproces van Lost in la Mancha komt voorbij, waarbij zijn hoofdrolspeler gezondheidsproblemen krijgt midden in het maakproces en er opeens een megastorm op de set in de woestijn op komt zetten, iets wat op die plek zelden gebeurt.

Het punt? Achter ieder ogenschijnlijk succesverhaal kan een gigantische f*ck-up story schuilgaan. Falen is niet erg; de grootsten der aarde hadden zonder te falen hun werk niet kunnen maken.  

Panel financiële en mentale gezondheid

En met die wijsheid gingen de makers verder naar het panel met Rebecca Day (oprichter & psychotherapeut bij Film In Mind), Pien van Gemert (Coaching in de Cultuur) en Stephane Kaas, gemodereerd door Emilia Mazik van Short Waves Festival. Ze spreken over hoe je mentaal, maar vooral financieel gezond wordt en blijft in de cultuursector. Hoe zorg je ervoor dat je als maker eerlijk betaald krijgt? En welke tools zijn voor makers beschikbaar om het makkelijker te maken financieel gezond te blijven?

Deze vragen werden gesteld door de makers die in het publiek zaten. Met een zogeheten catchbox, een kubus van schuim met daarin een microfoon, kon het publiek deelnemen aan de discussie. Of je nou een brandende vraag had of gewoon een statement wilde maken: niets was te gek; alles kon en alles mocht.

Tenslotte wees Go Short directeur Kirsten Ruber erop dat Go Short een intervisietraject zal starten in samenwerking met Coaching in de Cultuur. Dit intervisietraject is bedoeld om vertrouwelijk, samen met andere filmmakers, te kunnen spreken over obstakels die zij tegenkomen in hun werk. Dit is verspreid over meerdere sessies waar filmmakers zich gratis voor konden aanmelden.

“Deel je faalmomenten”

Dan volgt de entree van Remko, faalfitnesscoach. Gekleed in een sportief Adidas-jasje en met flinke dosis energie in de benen, neemt hij de zaal mee in zijn aanstekelijke enthousiasme. Hij drukt bezoekers op het hart dat het belangrijk is om soms de controle op te geven en missers te omarmen, in plaats van deze te zien als iets negatiefs. “Door je faalmomenten niet voor jezelf te houden, maar juist te delen, wordt het geen individueel proces meer en schud je het makkelijker van je af,” vertelt hij. Vervolgens gaat hij over op een fysieke oefening waarbij de zaal meedoet. Het addertje onder het gras van deze oefeningen is dat ze zo moeilijk zijn dat falen onvermijdelijk is.

Speeddatesessies

De opstap maken naar professionals in de filmindustrie kan voor sommige makers erg hoog lijken. Mails met pitches of filmideeën blijven onbeantwoord en veel makers vragen zich vaak af hoe ze ooit hun geweldige, grandioze filmidee in productie kunnen laten gaan. Om die reden brengt Go Short de mogelijkheid om deze opstap gelijkvloers te maken.

Beginnende makers kunnen zo terecht bij filmprofessionals met al hun brandende vragen en ontvangen afgemeten adviezen.

Volgens een van de aanwezige professionals Sara van Lookeren, freelance dramaturg, is deze bijeenkomst erg interessant voor filmmakers die net beginnen. Haar advies? “Kijk naar hoe de distributie en het productieproces is gegaan bij films die jij als maker als voorbeeld ziet en probeer te leren van deze werkwijze”. Jolijn van Rees, NL Filmfonds: “Soms weten beginnende makers niet wanneer ze naar een producent moeten stappen. Mijn advies aan hen is om je zo breed mogelijk te oriënteren en te netwerken om zo aan je producent te komen.” 

Erik van Drunen, ook van het NL Filmfonds, grijpt in zijn advies voor beginnende makers terug op de faalfitness van Remko tijdens de plenaire sessie: “Een veelvoorkomende fout bij beginnende makers is hun voorzichtigheid. Neem het risico om te falen en betreed de wereld actief; je hebt iets te vertellen.”

Producers meet scriptwriters

Een andere groep makers, die zich van tevoren had aangemeld, richt tijdens de lunch diens pijlen op de producers om daar een vlammende pitch af te steken. In 5 minuten moest de scenarioschrijver de producer weten te overtuigen. Zo niet, dan mocht de schrijver het proberen bij de volgende. In totaal waren er zes producers aanwezig.

Iedere filmmaker pitchte op een eigen manier; de ene maker had een tot in de puntjes uitgewerkt idee, de andere maker pitchte zes ideeën tegelijkertijd met de hoop dat één van die ideeën uitgewerkt kon worden. Hoewel het een zenuwslopend moment was voor de nerveuze filmmakers, konden ze de spanning wat verlichten tijdens een gezamenlijke, geheel door Go Short verzorgde lunch. 

Interactieve middagsessies  

Na de lunch vindt een aantal interactieve workshops plaats. Een van deze workshops gaat over NFT’s, Web3 en DAO’s en hoe deze middelen de toekomst voor filmmakers kunnen veranderen. Een andere workshop, genaamd First Impressions, zet filmmakers aan het werk door de eerste scène van hun nieuwste filmproject te laten zien aan een panel van experts (als ze durfden). In een andere sessie, genaamd Sex on set: don’t screw it up! geven intimiteitscoaches Philine Janssens en Marjan Lammers een masterclass in wat een intimiteitscoach is en hoe belangrijk dit werk is op de set en in de filmindustrie in het algemeen.

Roundtables

Een van de meest toegankelijke manieren om als filmmakers het gesprek aan te gaan met professionals uit de filmindustrie, zijn de roundtablesessies. De keuze is reuze, met in totaal zes roundtablesessies over uiteenlopende onderwerpen tegelijkertijd gaande. Bij de ene tafel ging het over hoe het is om als maker samen te werken met een streamingdienst zoals Netflix of Videoland zonder je authenticiteit te verliezen en het risico te lopen dat je een idee pitcht waar een andere maker mee vandoor gaat. Marthe Naber Heuer, van het zelf opgerichte bedrijf Mediamonster en maker van Videolanddocumentaire ‘De Lachgaskoning’, werd gevraagd waarom ze het risico waard vond om de overstap te maken naar Videoland: “Het is niet zo dat je iets van jezelf als maker weggeeft; zie het als een kans, een leerervaring, in plaats van een beperking op jouw eigen stijl.” 

Aan een andere tafel kwam de Fair Practise Code langs. Rosa Scholtens van Laat Je Niet Naaien leidde deze sessie, waarbij onder andere ook Emma O’Hare van Dutch Culture was aangeschoven. Het lijdend onderwerp was dat makers zich beter moesten organiseren om gezamenlijk voor zich op te kunnen komen om zo een eerlijker loon te verdienen. O’Hare: “Het verschil tussen producenten en makers is schrijnend; vraag een kamer vol producenten of ze rond kunnen komen van hun werk en iedereen steekt hun hand op. Doe datzelfde bij een kamer vol makers en je ziet maar een enkeling die geen financiële problemen heeft.” 

Pavilion drinks

Hoe sluit je de dag beter af dan met een borrel? Na een volle, productieve dag kwamen de makers met z’n alle bijeen in het paviljoen om de ervaringen en opgedane kennis door te nemen en te delen met elkaar. Aangezien Go Short’s ondertitel Outside the Bubble leek het niet meer dan logisch dat outside the pavilion een heerlijke bel champagne op de bezoekers te wachten stond.

En toen zat het er alweer op! Na de borrel konden de makers nog een laatste filmblok meepakken, zoals het filmblok van de Muziekvideocompetitie. Voor de echte laatmakers kon er tot diep in de nacht doorgefeest worden bij de Industry Party in De Wit Wasserij.