Intervisietraject voor filmmakers; wat is dat?

Laten we eerlijk zijn: filmmaker is geen makkelijke carrière. Er zijn veel blokkades op je pad waar je je op voorhand niet op had kunnen voorbereiden. Soms zou je willen dat er iemand was die je begreep wie zou kunnen luisteren naar je en kan meepraten over de dagelijkse moeilijkheden. En dan het liefste een filmmaker.

Dat is waar Go Short in actie komt. Samen met onze partner Coaching in de Cultuur heeft Go Short een intervisietraject als pilot opgezet. Deze makers in deze groep hebben ieder behoefte om te praten over de dagelijkse uitdagingen waar ze tegenaanlopen. De afgelopen maanden zijn ze een aantal keer bij elkaar gekomen. Aan deze gratis pilot konden in totaal 6 filmmakers zich aanmelden tijdens Go Short 2022 in april. Go Short heeft alle kosten voor rekening genomen, omdat Go Short het belangrijk vindt om filmmakers te stimuleren en te helpen met hun mentale gezondheid.

De eerste twee samenkomsten zijn inmiddels achter de rug. Twee van de deelnemende filmmakers zijn door Go Short gevraagd om te vertellen wat zij geleerd hebben van dit intervisietraject. Lees hier hun ervaringen.

Elsbeth Fraanje

“Wat ik heb geleerd is dat veel filmmakers uiteindelijk dezelfde problemen tegenkomen. Het klinkt gek, maar het is ergens een opluchting om op deze manier bevestiging te krijgen voor hoe wezenlijk je problemen zijn. Het lost niet direct iets op, maar door het erover te hebben werk je er op een indirecte manier aan. Door goed geformuleerde, open vragen te stellen en te luisteren naar elkaar geef je elkaar de kans om uit te zoeken wat ieders eigen blinde vlekken zijn.”

“Iets anders wat ik ontdekt heb is dat het oké is om te fröbelen. Je hoeft niet altijd iets te moeten en je mag soms even een stap op de plaats nemen. Uitrusten is niet altijd meteen luiheid en is dus niet per definitie iets slechts. Ik hoef me hier niet schuldig over te voelen en ik zie dit nu juist als een manier om geïnspireerd te raken.”

“Dit was een enorm nuttige ervaring voor me. Ik heb echt een aantal professionele soulmates gevonden via deze intervisiebijeenkomsten.”

Huibert van Wijk

“Als filmmaker is je beroep soms eenzaam. Filmmakers onder elkaar hebben het vaak over de inhoud van ons beroep en niet over het gedeelte mentale gezondheid dat daarbij komt kijken. Het intervisietraject is een manier om die balans te herstellen.”

“Een goed voorbeeld van iets wat ik geleerd heb is dat ik mezelf moet toestaan om boos of gefrustreerd te zijn over hoe dingen soms nou eenmaal gaan of zijn. Misschien moet een project bijvoorbeeld even aan de kant gezet worden, zodat ik er later bij terug kan komen om eraan verder te werken.”

“Wat ik vooral leuk vond was hoe andere mensen over jouw problemen praatten. Het gaf me een ander perspectief op mijn eigen problemen. Dat heeft me enorm geholpen en gaf me een beter zelfbeeld.”

Hoe ziet een sessie eruit?

Iedere deelnemende filmmaker bereidt een casus uit diens eigen leven voor. Dit kan een terugkomend probleem zijn of iets anders wat hen dwarszit. Corine Overvest (Coaching in de Cultuur) begeleidt de sessie en begint iedere sessie met een introductie. Daarna mag de eerste filmmaker diens casus inbrengen voor de groep. De filmmaker in kwestie introduceert de casus en daarna mogen de andere filmmakers open vragen stellen. Deze vragen zijn bedoeld om de situatie helder te krijgen bij de groep om de filmmaker zowel persoonlijk als professioneel te kunnen helpen. Als alle vragen zijn gesteld formuleert iedere filmmaker apart het probleem of de problemen die zij zien bij de filmmaker en deelt dit met deze persoon.

Daaropvolgend is de roddelronde. Tijdens dit deel van de sessie keert de filmmaker de rug toe naar de rest van de groep. De groep ‘roddelt’ over de filmmaker. Op deze manier is de filmmaker niet betrokken bij het gesprek, maar hoort diegene wel alles. De filmmaker hoort hoe anderen diens casus beoordelen en hoe ze over diegene praten in diens afwezigheid. Dit klinkt confronterend, maar is het vaak niet. Het zorgt er juist voor dat de maker diens oogkleppen af kan doen. Die hoort hoogstwaarschijnlijk herkenbare dingen over diens zelf en diens persoonlijkheid en hoe mensen diens gedrag in de situatie inschatten.

Tot slot mogen de deelnemers advies geven: “Als ik Piet was, zou ik dit doen.” De filmmaker – in dit geval Piet – mag niet direct reageren op het advies, maar mag het enkel ontvangen. Dan deelt Piet zijn ervaringen over hoe hij vond dat deze sessie ging. De deelnemers mogen kort reageren op dit statement. Iedereen wordt eraan herinnerd dat alles wat verteld is vertrouwelijk is en de kamer niet mag verlaten.

Waarom doet Go Short dit?

Kirsten Ruber, festivaldirecteur: “We willen filmmakers steun bieden en hen stimuleren om sterke netwerken te bouwen waar ze goede feedback uit kunnen halen. Het zijn interessante tijden. Veel filmmakers hebben enorm veel ervaring en kennis om elkaar te helpen. Intervisie zorgt voor een toegankelijke, duurzame manier om een gesprek op gang te krijgen en naderhand gaande te houden. Met deze pilot hopen we de dialoog te stimuleren en filmmakers vaker bij elkaar te laten komen.”

In de herfst van volgend jaar lanceert Go Short een nieuwe serie van dit intervisietraject. Meer info hierover volgt. Volg ons op social media en houd onze website in de gaten.

Wil je iedere maand een Industry Update ontvangen met daarin allerlei artikelen over de laatste weetjes en feitjes binnen de filmindustrie en onze eigen (industry) activiteiten? Klik op de knop hieronder en meld je aan.