Kevin Osepa brengt magische elementen Caribisch gebied tot leven tijdens Go Short
Als beeldend kunstenaar won hij een Gouden Kalf in de categorie ‘Beste korte film’ voor La Última Ascensión in 2022. Nu maakt hij twee kortefilmprogramma’s voor Go Short 2023.
Met zijn liefde voor Curaçao en zijn ervaring over het vastzitten tussen twee werelden, zet hij het Nederlands Caribisch gebied op de kaart. Go Short gaat in gesprek met hem.
VRAAG HIER JE STUDENTENACCREDITATIE AAN VOOR SLECHTS €30,-.
Het Nederlandse filmlandschap kan niet langer om je heen – en de pers weet het; De Volkskrant, NRC, VICE, ze schrijven allemaal over je. Hoe gaat alle aandacht je af?
“Het gaat goed. Het is druk, maar goed. Ik merk dat ik vooral heel dankbaar ben, want ik had al deze lof niet verwacht.”
“In de eerste plaats maak ik mijn werk namelijk altijd voor mezelf – of ik maak iets wat ik graag wil zien. Als andere mensen daar iets in zien, dan doet dat ook zeker iets met mij.”
Wat houdt je – naast deze aandacht – nu vooral bezig?
“Ik probeer mijn rust te pakken en ik ben veel aan het schrijven; de afgelopen zes maanden waren enorm wild.”
“Toch kijk ik ook alvast verder en bereid ik me voor op een reis naar Curaçao eind februari. Daar ga ik onderzoek doen voor mijn nieuwste project. Hiervoor ga ik in gesprek met de inwoners van Curaçao om me te laten inspireren door hun verhalen en hun verschillende perspectieven. Ik vind het namelijk belangrijk om tussen de mensen te zijn wanneer ik een verhaal aan het schrijven ben dat op het eiland afspeelt.”
“Meestal door terug te kijken naar mijn fotografie snap ik wat ik precies interessant vind om een verhaal over te schrijven. Vandaar dat ik altijd vanuit beelden begin. Met mijn fotografie probeer ik, net als in mijn films, de Afrospirituele laag van Curaçao zichtbaarder te maken.”
De Afrospirituele laag van Curaçao. Wat bedoel je daarmee?
“Dat is moeilijk uit te leggen, maar Afrospiritualiteit en ‘magisch’ denken is een onderdeel van het dagelijks leven op het eiland. Ik heb de eerste zeventien jaar van mijn leven op het eiland gewoond en ik ben daar geboren en opgegroeid, dus voor mij is dat heel zichtbaar. Toch, omdat het zo geïntegreerd is, valt het niet op als je het niet weet. Daarom wil ik dit visueel maken. Van kleine beschermingsrituelen tot verschijningen van geesten. Die magische elementen verwerk ik in mijn kunst.”
Waarvoor gebruik je deze magische elementen?
“Dat kan voor van alles, maar ik ben met name geïnteresseerd in de relatie tussen traumaverwerking en rituelen; het geluk zoeken na noodlot of het noodlot zien als iets paranormaals. Het boeit me ook enorm hoe dat per cultuur verschilt van elkaar, terwijl het gebruik zo menselijk en universeel is. Ik vind het heel mooi om dit in film te kunnen verwerken door gebruik te maken van deze magische elementen.”
"Ik hoop dat mijn filmprogramma's bij Go Short gesprekken opleveren over het verleden, zodat we samen kunnen werken aan een nieuwe toekomst."
Is dat een thema wat mensen kunnen verwachten tijdens de twee programma’s die je gaat maken voor Go Short?
“Ik zit nu nog in de onderzoeksfase, dus ik kan nog niet alles daarover kwijt. Wat ik wel alvast kan vertellen is dat het ene filmprogramma gericht is op de geschiedenis van de regio en het andere op het hedendaagse. Wat ik hoop is dat een soort gesprek ontstaat tussen de twee programma’s: hedendaagse gesprekken over het verleden om te beginnen aan een nieuwe toekomst. Sommige gesprekken die we nu voeren werden namelijk al in de jaren “80 gevoerd. We moeten verder.”
“Daarbij vind ik het juist zo belangrijk om in te zoomen op kleinere verhalen tussen mensen. Het stuk over de urgentie van het bespreken van gevoelige, grote thema’s – hoe belangrijk ik dat ook vind – wil ik iets meer loslaten. Ik zie mezelf niet als een zendeling, maar ik voel me wel geroepen om het Caribisch gebied meer op de kaart te zetten door de echte verhalen te vertellen.”
Welke Caribische filmmakers hebben belangrijke stappen gemaakt in het voeren van deze gesprekken en zouden meer aandacht verdienen in de Nederlandse filmwereld?
“Felix de Rooy, die in 2020 een Gouden Kalf won, vind ik een erg goede, Curaçaose maker. Ik heb veel bewondering voor hoe eigenzinnig hij durfde te zijn in die tijd, met thema’s die toen en misschien vandaag nog steeds als controversieel worden gezien. En al helemaal vanuit het Caribisch perspectief.”
“Films van hem die mij raken zijn Almácita di Desolato, maar ook zijn film Ava i Gabriel vind ik erg inspirerend, met name de scène met de priester en de schilder. Zonder iets te verklappen: het gesprek dat zij daar voeren is veertig jaar later nog steeds relevant. Een andere film die mij nog steeds enorm inspireert is Pacheco Domacassé’s Boka Sarantonio.”
Ze staan genoteerd. Wat kunnen we nog van je verwachten de komende tijd?
“Ik ben nu aan het werk op verschillende projecten en aan het schrijven voor mijn eerste speelfilm waar ik enorm naar uitkijk.”
Duidelijk. Bedankt voor het interview.
“Graag gedaan.”